Daniëlle over de opleiding tot provocatief coach
“Ik heb geleerd dat je bijna alles kunt zeggen, zolang het vanuit liefde wordt gezegd. Ik zie humor nu als een meerwaarde en kracht, die op veel situaties toegepast kan worden.”
Zou je iets meer kunnen vertellen over wat je doet in het dagelijkse leven?
Ik heb een eigen drogisterijketen, samen met mijn partner. Ik ben juridisch opgeleid, dus ik doe vooral de arbeidsrechtelijke zaken in het bedrijf, maar ook HR. Ik voer veel gesprekken met collega’s, over de samenwerking en ook als er iets vervelends gebeurd is. Ook begeleid ik collega’s die kampen met langdurige ziekte en daardoor niet kunnen werken.
Wat zijn de belangrijkste dingen die je hebt meegenomen uit de opleiding?
Vooral de cliënt in zijn kracht zetten door uit te dagen, te onderbreken en juist geen structuur aan te brengen in een gesprek, trok me heel erg. Ik was voor ik aan de opleiding begon snel geneigd om tegen iemand te zeggen: ‘kom maar hier met al je problemen, ik los ze wel op.’ Dit is juist niet de bedoeling bij provocatief coachen. Het gaat er juist om dat de verantwoordelijkheid bij de cliënt ligt. Ook de humor en improvisatie, die in de opleiding naar voren komen, passen goed bij mij. Ik heb van jongs af aan veel in musicals gespeeld en de Frank Sanders Academie voor musicaltheater gedaan. Bij provocatief coachen creëer je een mix van humor en improvisatietheater. Een ander leuk aspect van de opleiding vind ik de cliëntgesprekken. Ik vond het heel leerzaam en leuk om te doen en je komt in aanraking met mensen, met wie je anders niet zo snel in aanraking komt.
Op welke manier kun je provocatief coachen toepassen in je werk?
Ik ben meer humor gaan toepassen in mijn contact met collega’s. Ik laat meer van mezelf zien, door bijvoorbeeld een grapje te maken over mezelf klaar ik de lucht. Dit laat mijn collega’s zien dat het oké is om te grappen. Het zorgt voor een ontspannen sfeer. Het toepassen van provocatief coachen is voor mij als werkgever niet altijd van toepassing, er moet wel een coachvraag zijn. Op termijn zou ik graag een coachingspraktijk opzetten, waarin ik wel vanuit die gelijkwaardige vertrouwensrelatie provocatief kan coachen.
Wat heeft provocatieve coaching je gebracht in je dagelijkse leven?
De opleiding heeft me erg veel gebracht. Adélka heeft mij in een sessie geschetst als een Atlas met de wereldbol op haar rug. Aan dat beeld denk ik nu nog vaak terug. Ik merk soms dat ik te veel aan het ‘atlassen’ ben. Dan neem ik even een stapje terug. Het hoeft ook niet allemaal tegelijk opgepakt te worden. Ik bewaar nu meer mijn rust en bekijk het gewoon stapje voor stapje. Ik heb geleerd om keuzes te maken: Het feit dat ik nog geen eigen coachingspraktijk heb opgezet, laat zien dat ik niet meer alles tegelijk wil oppakken, ik ervaar meer rust.
Hoe is je ‘sense of humor’ veranderd door de opleiding? Wat is het effect daarvan?
Mijn humor is niet zozeer veranderd, maar wel weer meer aan de oppervlakte aanwezig. Voordat ik aan de opleiding begon heb ik een aantal intensieve jaren gehad, met het bedrijf en een jong gezin. Het gevaar is dan dat de serieuze pet altijd op staat. Maar door de opleiding is de humor teruggekomen, en dat werkt fantastisch. In mijn gezin heeft het gezorgd voor meer lichtheid. Mijn zoontjes van 6 en 10 jaar oud grappen ook steeds meer. Ik heb geleerd dat je bijna alles kunt zeggen, zolang het vanuit liefde wordt gezegd. Ik zie humor nu als een meerwaarde en kracht, die op veel situaties toegepast kan worden.
